 |
|
Villanelle voor mijn vader |
| Gerard - 12:37 15-01-2007 |
|
|
Vlucht voor de strompelende waanzin,
verbrijzel de speeldoos in je hoofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
Aan één breekbare draad, als een spin,
van je huis en je zinnen beroofd,
vlucht voor de strompelende waanzin.
Als een kruipend gif heeft de weerzin
haast de gloed in je ogen gedoofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
Dwalend en dromend van je begin
ben je nu door morfine verdoofd,
vlucht voor de strompelende waanzin.
De dood wordt je nieuwe gemalin
al heb je steeds in het leven geloofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
Tijd en lijden zijn nu zonder zin,
een zwarte schim heeft vrede beloofd,
vlucht voor de strompelende waanzin,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
|
|
|
Re: Villanelle voor mijn vader |
|
Reactie gegeven door Gerard - 20:26 16-01-2007 |
|
|
|
Bedankt voor deze positieve reacties, heb de juiste layout nu geplaatst.
Hartelijke groet,
Gerard
|
|
Re: Villanelle voor mijn vader |
|
Reactie gegeven door Mr.Deuce - 23:45 15-01-2007 |
|
|
|
Liking it, al lot. Stijl die me erg bevalt, en een erg geslaagde uitvoering
|
|
Re: Villanelle voor mijn vader |
|
Reactie gegeven door Gerard - 21:58 15-01-2007 |
|
|
|
De layout had inderdaad moeten zijn zoals Buigt suggereerde.
Bedankt voor dit commentaar Buigt!
Ik heb overigens voor negen lettergrepen gekozen in deze villanelle om het 'strompelende' en instabiele te accentueren.
Hartelijke groet,
Gerard
|
|
Re: Villanelle voor mijn vader |
|
Reactie gegeven door Buigt - 21:12 15-01-2007 |
|
|
|
Volgens mij is de layout niet helemaal gelukt. Het had waarschijnlijk dit moeten zijn.
Villanelle* voor mijn vader
Vlucht voor de strompelende waanzin,
verbrijzel de speeldoos in je hoofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
Aan één breekbare draad, als een spin,
van je huis en je zinnen beroofd,
vlucht voor de strompelende waanzin.
Als een kruipend gif heeft de weerzin
haast de gloed in je ogen gedoofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
Dwalend en dromend van je begin
ben je nu door morfine verdoofd,
vlucht voor de strompelende waanzin.
De dood wordt je nieuwe gemalin
al heb je steeds in het leven geloofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
Tijd en lijden zijn nu zonder zin,
een zwarte schim heeft vrede beloofd,
vlucht voor de strompelende waanzin,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
* Wat goed dat er Wikipedia is:
The villanelle has no established meter, although most nineteenth-century villanelles had eight or six syllables per line and most twentieth-century villanelles have ten syllables per line. The essence of the form is its distinctive pattern of rhyme and repetition, with only two rhyme-sounds ("a" and "b") and two alternating refrains that resolve into a concluding couplet. The following is the schematic representation of a villanelle in its fixed modern form; letters in parentheses ("a" and "b") indicate rhyme.
Refrain 1 (a)
Line 2 (b)
Refrain 2 (a)
Line 4 (a)
Line 5 (b)
Refrain 1 (a)
Line 7 (a)
Line 8 (b)
Refrain 2 (a)
Line 10 (a)
Line 11 (b)
Refrain 1 (a)
Line 13 (a)
Line 14 (b)
Refrain 2 (a)
Line 16 (a)
Line 17 (b)
Refrain 1 (a)
Refrain 2 (a)
Examples:
(Dylan Thomas)
Do not go Gentle into that Good Night
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.
Ja zo'n gedicht klinkt behoorlijk ouderwets maar zoals vaak is dat ook juist de charme. Het ligt er allemaal nogal dik op, maar als het goed gedaan is, dan zijn we met zijn allen weer wat wijzer.
De persoonlijke touch - zoals gesuggereerd in de titel - geeft het gedicht van Gerard een extra lading. Ja het klinkt misschien gek in deze context, maar het stuk krijgt haast dezelfde bezwerende toon als Steppenwolfs 'the pusher'.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
