|
als deze schaal van glas waarbinnen ik mijn kunstjes vertoon onverwachts toch breken mag
zal ik huilen om alles wat wij schonken in een dronken bui
een schreeuwend hart valt niet te bevechten lief
we trachtten het te sussen en kusten het hart in rust
maar wachtend op een nieuwe kus gaan we kopje onder in oorverdovend hartenlust
je kunt niet ontkennen lief wat door goden is voorbestemd
pel me alsjeblieft
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|