|
Het lijnenspel van strelende vingers,
grijpende handen en harde kussen
tussen de kussens van dit koningsbed,
blijven me altijd bij.
Want je verdooft me, zet mijn hoofd
op een tol en spint tussen de benen
van het bed. Weg! Weg!
Pak je spullen, neem de deur ook maar mee,
zodat de straatkant haar luiken kan openen
en mij zien zoals ik hier sta: naakt, eerlijk
verwond en verwonderd.
©Paul de Bruijn
06 januari 2013
|