|
|
Geschreven door katelijn vijncke |
|
|
een haarlok
op haar ronding.
het licht durft vallen.
ze bedekt zich enkel
met naaktheid,
zelfs haar armen
tot aan de ring
om de vinger.
als ik haar lok
eens aanraak
gebeurt er iets
of spijtig niets
vooral vandaag
liefst nu, traag.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|