 |
|
Zij las jaarringen
in het hout
en zag hoe warm het was
hoe nat
hoe koud
En welk jaar het meest
van zon doortrokken was geweest
Haar nagel telde terug naar toen
Een lange lichte zomer
De eerste zoen...
|
|
|
Reactie gegeven door jalF - 23:43 03-01-2007 |
|
|
|
GEDAAN - DANK!
|
|
Reactie gegeven door ErikLelieveld - 23:36 03-01-2007 |
|
|
|
ik vind deze memooie........
maar zwak plekkie isssssss
hiero
deze regel.........
was geweest
als ik goed kijk kan het haast niet zonder.
en dan stel ik voor zoiets..
Zij las jaarringen
in het hout
en zag hoe warm het was
hoe nat
hoe koud
En welk jaar het meest
van zon doortrokken was geweest
Haar nagel telde terug naar toen
Een lange lichte zomer
De eerste zoen...
dus twee strofes van maken
dan valt die was geweest er niet zo uit
.
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 20:12 03-01-2007 |
|
|
|
> het onderwerp is alledaags
Ja okee zo lijkt het. Achteraf. Maar dat is helemaal niet alledaags. Je moet je voorstellen dat - onder het zappen - de camera ons eerst een vrouw laat zien in een lange jurk. Een natte jurk in een rivierbedding. Ze bukt zich over een lomp eind hout dat op het droge ligt. De camera zoomt in op de ringen die ze telt. En via die jaarringen en haar wijsvinger springen we eigenlijk heel soepeltjes in haar hoofd, nee in haar hart, waar we een geheime kamer - één van de meest intieme - binnenzeilen. Die van de eerste zoen.
Het feit dat iedereen dat gevoel kan voelen, maakt het onderwerp, de beschrijving ervan en het knappe scenario onderweg niet minder indrukwekkend.
Maar goed, we zijn het eens eigenlijk over het hele gedicht. Ik wou over dat fake-alledaagse nog even wat licht schijnen.
|
|
Reactie gegeven door DaandeLigt - 19:43 03-01-2007 |
|
|
|
Nee, veel zul je niet leren van mijn kritiek op je gedicht. Want ik wil je eigenlijk alleen maar zeggen dat het gedicht me aanspreekt.
Het taalgebruik is helder, het onderwerp is alledaags maar het ontroert. Wat heeft een goed gedicht eigenlijk meer nodig?
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 19:27 03-01-2007 |
|
|
|
Afgezien van de drie overbodige puntjes aan het eind, vind ik het een schattig gedicht. Werkelijk waar. Die vrouw is met liefde getekend.
Maar er is ook over nagedacht. Je ziet het aan de volstrekt normale manier waarop dit gedicht zich afspeelt. Aan de achterafferige voorspelbaarheid, die op het moment zelf zo verrassend en ontroerend werkt. Ja als het uit is, had je het zelf óók kunnen verzinnen. Precies zo, want elk woord klopt en er staat niks dat overbodig waar. Een lange lichte zomer. Het lijkt uitgekauwd, maar het zijn vier prachtige woorden
Goeie opbouw ook. Doordacht gebruik van hoofdletters met weglating van de punten. Ik moet zeggen, dat werkt hier goed, ondanks dat ik er in principe tegen ben.
Met smaak gelezen, zonder meer.
Nouja die titel. Hij is jammer. Zo'n gedicht moest eigenlijk 'vroeger was een ding' heten. Dan was het perfect. Oja en die drie doordenkpuntjes nog, noemde ik ze al? Nee wat ik zeg, uitstekend werk.
|
|
Reactie gegeven door Robert - 19:27 03-01-2007 |
|
|
|
Mooi, beeldend geschreven.
'Haar nagel telde terug naar toen' daar ga je m.i. even uit het ritme. 'Haar nagel ging terug naar toen' zou denk ik beter passen.
En de laatste regel... dat loopt ook niet helemaal lekker, maar ik zou even niet weten hoe het anders zou kunnen. Ik kom er misschien nog wel op terug.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
