|
Stanislaus - 12:25 26-08-2012 |
|
|
Men zegt dat de duif die koert
de stem is die bij de geliefde hoort
dagelijks de wonde rood openrijt
Hoe hij steeds meer verandert in pijn
Een duif valt uit de boom en scheert
net langs hard aangestampte grond
Geen traan brengt haar nog terug
zijn liefde is niet sterk genoeg
In zijn beenderen kraakt het ijs
zijn ogen raken naar binnen gekeerd
de oorschelpen sluiten zich steeds meer
Alleen zo kan hij haar nog vasthouden
Men zegt dat er nu twee duiven koeren
over een liefde die blijft duren
als de wolken, de golven aan zee
In het hart schreeuwen de meeuwen mee
|
|
|
re: Treurzang om Eurydieke |
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 17:11 27-08-2012 |
|
|
|
in zijn beenderen kraakt het ijs vind ik een prachtige zin in deze treurzang
|
|
re: Treurzang om Eurydieke |
|
Reactie gegeven door 88 - 12:59 26-08-2012 |
|
|
|
ah ja mooi Stanislaus, dit past ook bij zo`n "kukerukuku paloma", ik vind dat zo mooi, zo ook dit gedicht, het slot is prachtig en zo in harmonie met strofe 1..
liefs, 88
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|