|
De zwaluw zoekt zwevend de lente op.
Het tuimelkruid helpt een houtje
om overal verborgen te kunnen zijn.
Onder de dakpannen is de ruimte
dan toch klein, stil en veilig genoeg
om ongestoord zich in te nestelen.
De winter was heel koud zo
zonder warmte van bedekkend verenkleed
met pekzwarte nachten in sluimerstand.
Overal loerden de gele adderogen
van valsgevoerde katten
en zelfs de nachtegaal zweeg.
Maar nog steeds botten de Magnolia's
aan kaalgeslagen stammen
en tonen de komende lente aan.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|