|
de tijd spint haar mantel van zilver en van nevel
en steekt de hele bladerkroon zeer traag in brand
op harde steen waait in geel en rood de chrysant
het fijnzweet parelt op een onzichtbare gevel
overal wind en regen, geluid van een drevel
die tot kaalslag dringt in het dor gegeseld land
de tijd spint haar mantel van zilver en van nevel
en alles klinkt gesmoord gemurmel en geprevel
het jaar legt de laatste appels in haar rieten mand
nog wat schuine zon in de staart van een fazant
straks vangt het blanke ijs het water in zijn knevel
de tijd spint zijn mantel van zilver en van nevel
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|