|
regen met zachte vingers op schijven groentraliënde golven woorden vervoegen stilte, blijven ogen strelen ontwakend harten in teder omarmen van ‘t wezen
in vertes eigen adem vinden vleugjes zoutige huid strelen de geur van rozenhagen verbloeit in schaduw van regendruppelbomen lachen hangend in ogen
dag sluit deur achter duinengras strooit licht rood blauw goud als warm spoor op ’t strand verbijt ik me in zwijgen van onze liefdestijd.
sunset 10-12-2009
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|