|
ik lig in mijn cocon wanneer jij aan
het slapen bonst en met je armen
wijd gespreid pel jij mij uit
omhult mij met je zoete geur
wijl 'k droom van warme bries
wordt 't laken stijf
en in de straatkasseienstilte
druppelen onrijpe eikels in een goot
huppelende echo's vlindervluchten
waar 't alledaagse leven roept
opent de deur en wrijf ik zand
uit ongewassen ogen.
sunset 31-05-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|