|
Echo
In de verte vluchten de raven,
het licht verliest, allengs zijn kleur.
Holle geluiden, ingegraven.
stille getuigen, van terreur.
Slissend propageert het listig serpent
geslepen platitudes van een kalifaat zonder end.
Hen die zijn gebeten, smeken om een antidoot
krijgen slechts een antwoord, gevuld met lood.
Duizenden zuilen deed u vergruizen
huilende steden kwijnen in puin.
De wind die u wenste kan nu vrijelijk suizen?
of echoot ze weg, tussen heuvels en duin?
Besef wel wanneer uw geit is gemolken
er nergens nog vlees, te besnijden zal zijn.
Barbaren die spreken, met messen en dolken
verliezen als eerste voor de Schepper hun schijn
|