|
Rinus heette hij
eerst dement en toen dood
met veertien jaar afgevoerd
Arbeitseinsatsz
zijn mond dichtgesnoerd.
Met twintig militair
naar de West
voor altijd beschadigd
met onbesproken leed
nimmer bespreekbaar
omdat niemand dat deed.
Onhandelbaar, agressief,
tegen heel de wereld
een hartgrondige grief,
brandgevaarlijk explosief
leerde aan ieder een bittere les
vooral niet beroeren
is aan de fles.
En toen dement
eindelijk kind
niet meer gevaarlijk
voor het eerst wel bemind
vrolijk en teder
met morfine geen pijn,
Nooit echt geleefd,
misschien hield hij zich groot,
maar de ziekte die won
want nu is hij dood.
|