|
vergruisde schelpen
knarsen onder voeten
als 't enige geluid
op de grens van
wit gezouten water
slaat zee vermoeid
haar golven nog slechts
vaag vermoeden van
regelmatig terugtrekkende
nevel die doordringt
tot op de huid en nog
dieper onder wimpers
is de hemel enkel
gelig krijsende snavels
morgen is er zon
sunset 01-03-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|