 |
| Maaike Maris - 17:36 30-07-2011 |
|
|
Ik ga niet naar dat zaaltje
ik wil niet meer geprikt
luister niet meer naar de vrouw
die kotsend half stikt
Ik vlieg mooi naar Namibiё
want alles is daar rood
dan zak ik daar wel in het zand
ga ik gelukkig dood
|
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 17:35 10-08-2011 |
|
|
|
Lieve Mei,
Donshaartjes? O, schattig!
Ik hou vol, logisch, maar het is bijzonder irritant om zo weinig energie te hebben. Tenminste, vandaag baal ik daar behoorlijk van. Het is trouwens maar gelukkig dat ik van nature niet zo'n planner ben, want plannen is momenteel volstrekt zinloos. Al hou ik me natuurlijk wel strict aan de planning van het ziekenhuis. Zo ben ik vandaag weer bloed wezen prikken en mag ik morgenmiddag, als mijn bloed goed genoeg is, wederom een uurtje aan het infuus. Mijn moeder gaat dan mee. Het is nu overigens superhandig dat ik zo dicht bij het ziekenhuis woon. Even door het bos lopen en ik ben er.
Mijn werk, tja. We zitten al tijden in het nieuwe kantoor (een ufo op hoge poten) en ik ben er nog niet eens geweest! Mijn collega's zijn fantastisch. Ladingen kaartjes, mailtjes en telefoontjes krijg ik. Waar ik dan wel weer mee zit is dat het me niet lukt ze te beantwoorden. Met uitzondering van de telefoontjes dan, want die neem ik gewoon op als ik niet slaap. Ik ben al tijden bezig met een brief aan mijn afdeling. Wat een crime! Normaliter typ ik drie uur in vijf minuten, maar dit vlot niet. Nou ja, misschien moet ik binnenkort maar eens naar het kantoor gaan. Al lijkt me dat ook nog niet zo makkelijk.
Liefs,
Maaike
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 19:46 08-08-2011 |
|
|
|
Lieve kikker,
Haar op je rug? Dat is bijzonder, zeker voor een kikker. Ik zou er maar trots op zijn.
Een pruik daar begin ik niet aan. Dat wist ik al voor mijn haar eraf viel. Ze lijken me vreselijk zitten en ik hou niet van vermommingen. Maskers vind ik ook heel eng.
We blijken hier in de stad een geweldig hoedenwinkeltje te hebben. Liep er vaak langs, maar was er nooit binnen geweest. Het is van een aardige mevrouw en ze heeft alles wat je maar op je hoofd kunt verzinnen (behalve pruiken gelukkig). Ik heb er zaterdag een zacht hoedje gekocht, beetje grijsgroen kikkerkleurig. Zit lekker en staat leuk.
Liefs,
je Maaike
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 13:57 06-08-2011 |
|
|
|
Dank voor je complimenten. Ik schreef het gedicht toen mijn haar met strengen tegelijk uit begon te vallen. Had daar natuurlijk rekening mee gehouden, maar het was toch schrikken omdat het misschien helemaal niet zou gebeuren, zo was mij verteld, en mocht het wel gebeuren, dan pas later.
Afgelopen donderdag was de eerste dag van de tweede chemo (24 uur opname met infuus). Ik heb nog even met de dokter overlegd over het haaruitval en het leek hem zeer onwaarschijnlijk dat het nog zou stoppen. Daarom heb ik ter plekke besloten al mijn haar er maar af te laten scheren. Het is namelijk bijzonder irritant constant omgeven te worden door wolken rondvliegend haar. Een dappere verpleegster was bereid de tondeuse ter hand te nemen en zij heeft de klus keurig geklaard. 'Vandaag mevrouws haar eraf geschoren. Staat mevrouw goed, mijns inziens.' bleek ze later in haar verslagje geschreven te hebben. Inderdaad: het valt reuze mee. En met een doek leuk om mijn hoofd geknoopt - mijn lieve moeder had daar gelukkig al een studie naar gedaan - staat het zelfs mooi. Volgens Pieter lijk ik zo op Cleopatra en dan ga ik er gemakshalve maar vanuit dat hij doelt op Elizabeth Tayler die haar ooit zo prachtig vertolkte.
Tot op heden voel ik me goed, levendig en vrolijk. Ben wel weer licht opgezwollen en mijn handen zijn blauw van het misprikken, maar ik ben niet misselijk. Dat laatste is nog uitzonderlijker dan het vroege haaruitval en ik weet wel wat ik liever heb. En verder: groot ben ik nooit geweest, maar klein ben ik niet te krijgen.
Lieve Mei, dank je wel en liefs,
Maaike
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 16:40 31-07-2011 |
|
|
|
Ha die sunset,
Gelukkig ben ik niet bang voor prikken, want dan zou ik nu echt geen leven hebben. Wel valt sinds gisteren mijn haar van mijn hoofd. Wat een rommel geeft dat.
Wat mankeer jij?
Liefs,
Maaike
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 16:38 31-07-2011 |
|
|
|
Lieve Jolanda,
Als ik weer beter ben, ergens in maart, en geld heb (tja, wanneer?), dan ga ik naar Afrika. Niet naar Namibie, maar naar West-Afrika. Ik wil daar vrienden bezoeken en rondtrekken.
Kus terug,
Maaike
|
|
Ingo bij Maaike over genoeg gelachen |
|
Reactie gegeven door niet stoer - 15:26 31-07-2011 |
|
|
|
Misschien weet jeniet precies wat er aan de hand is, laatst was een collega van jou ook al niet zover, maar dit terzijde... In mijn geval als psychiatrisch patient zou je met jouw opmerking gelijk hebben, maar in het geval van Maaike ligt het toch echt anders, wellicht dat zij hier zelf ook nog op in zal gaan. Met vriendelijke groeten Pieter
|
|
Reactie gegeven door sunset - 15:23 31-07-2011 |
|
|
|
Zo een angst om een klein prikje? Erg hoor *glimlacht*; maar wel - zelfs voor deze 'grote' jongen - heel herkenbaar. En weet je, ik kan je genoeg en goed begrijpen na mijn hele leven lang en na 1990 in het bijzonder een (gewongen) vriend van een doktersnaald geworden te zijn. Ook ik heb er nekele geschrapt en gezegd: Dan maar zonder en...
Warme groet en knuffelende genegenheid (die zoveel beter is en zoveel meer helpt dan een prik), sunset (Ingo)
|
|
Reactie gegeven door jcvonk - 01:29 31-07-2011 |
|
|
|
Ja soms zijn we wel uitgelachen, uitgehuild ook, willen we gewoon opnieuw beginnen of dood, sterkte en gewoon een kus,
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 21:48 30-07-2011 |
|
|
|
Ik hou niet zo van Bob Dylan, maar dat nummer vind ik wel mooi. Ach in feite leven we vandaag in het rijk van de rijken.
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 21:01 30-07-2011 |
|
|
|
Lieve Pieter,
Alles komt goed. Ik had alleen even tijd om in alle rust het hele traject te overzien en daar moest ik van huilen, al heeft dat waarschijnlijk ook te maken met de Wedding Song van Bob Dylan die ik zomaar terugvond hier in dit vakantiemuseum van mijn vader.
Liefs, en ik zie je in de serrre,
Maaike
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 20:50 30-07-2011 |
|
|
|
Dank je wel, Marion. Je bent lief.
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 20:02 30-07-2011 |
|
|
|
Lieve Maaike,
is iemand die naar een gelukkige dood verlangt goed voor zichzelf of is zo iemand dan levensmoe en zou diegene geholpen moeten worden? Euthenasie of zelfmoord, dromen van nooit meer dromen? Wat ik bedoel, ergens weet ik dat dit theater is, maar ook een stukje van jezelf want anders schrijf je het niet op. Laat ik het zo stellen, ik ben met name egofiel, soms egofoob en soms egohostiel maar over het algemeen wil ik gewoon leven met de persoon die ik ben, jouw gedicht geeft de horror en de onmacht weer in gevecht met jouw ziekte, ik vind het ijzingwekkend goed geschreven en zou willen dat ik zoiets kon, maar mij lijkt het dat jenog lang niet klaar bent en gewoon weer een stap naar voren moet durven te zetten zodat je (nog) niet in de rode aarde hoeft te zakken, wat ik opzich een mooie dood vindt...
Liefs Pieter
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 18:18 30-07-2011 |
|
|
|
In dit gedicht toon je de ellende van rotziektes!
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
