|
Stanislaus - 08:50 05-05-2011 |
|
|
De sterren lieten zich tellen vannacht
door twee mensen, ondanks volle maan
Zij verstrengelden, de schaduw en het licht
De duisternis paste je als een jas
ik schudde mijn donkere vlerken uit
Op een rode dwerg leken we groot genoeg
Mijn horens, een baken in de tijd
kwamen met mijn gevorkte staart overeen
overbrugden ruimte en vastigheid
|
|
|
Reactie gegeven door coolburnvisible - 15:14 05-05-2011 |
|
|
|
Mooie beelden, kan ze alleen niet helemaal tot één geheel smeden. Nodigt wel uit tot herlezen.
|
|
Reactie gegeven door Stanislaus - 09:39 05-05-2011 |
|
|
|
Je met iemand volledig voelen blijft het grootste genoegen, wiete.
|
|
Reactie gegeven door wietewuiten - 08:54 05-05-2011 |
|
|
|
je ruimtereis met je geliefde is heel beeldrijk, stan.
tel samen de sterren, w.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|