|
zoals jij mijn handen op je borst legde
om te laten voelen hoe elk woord in jou
begint je ademde uit en ademde in
ik heb nooit gedacht dat ik zo akoestisch
was als toen ik jou liefhad bezat bezong
dat ik naar jou zocht door de stad
het schaduwspel de route van mijn vlucht
hervond wat ik nog niet verloren had
ik doolde en jij was mijn dwaalspoor
zo volg ik je nog altijd omdat alles
in mij naar jou verwijst en elke richting
uiteindelijk tot jouw omhelzing leidt
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
