 |
| katelijn vijncke - 17:11 14-03-2011 |
|
|
Ik stap uit mijn rolstoel
om te voet te gaan
traag in duizenden dromen.
De berg op te komen,
maar droog van dorst
kan ik mij niet laven,
noch het lopen handhaven.
Ik tors evenwel, heb er geen stoel
Dus blijf ik niet schromen.
Rond bolt gestaag.
|
|
|
Reactie gegeven door Maaike Maris - 19:50 14-03-2011 |
|
|
|
Indringend en mooi. De punt achter je titel valt me op. Alsof je ergens niet meer hoopt. Was dat per ongeluk of expres? Hoop is natuurlijk ook een berg.
Ooit kon ik drie weken niet lopen. Pas toen begreep ik wat dat betekende. Ik zeg weleens: alles went, zelfs hangen. Maar of dat waar is? Wat denk jij?
Groetjes,
Maaike
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
