|
Zittend op een terras
ontmoette ik de lach
een zorgenloze zon
scheen mij de blijdschap toe.
Herinner vorig jaar
exact die zelfde dag
toen ieder om mij heen
opeens op sterven lag.
Nu druist hier slechts het leven
de wereld draaide door
ik draai slechts even om
als ik wat schreeuwen hoor.
Maar keer dan weer terug
geen woord wil ik verstaan
dus kijk weer naar de zon
Dit leven kan ik aan.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|