|
Vergetingsvol.
Waar ik verwachtingsvol omdraai
kantel je me tot toekomstdromen
hakkel en breek ik over brokstukken
mijn eigen gedachten open
tot schreeuwen eigen stilte draagt
- mijn oren waren allang doof.
Blikt het terug naar ver-gisteren
droomt deze droom nachtmerries
valt de wereld op zijn knieƫn
en smeekt inzichten, vergezichten
de hemel in stijgende lijn blijkt weeral
een Godvergeten sprookje.
|