|
|
Geschreven door katelijn vijncke |
|
|
Haar hoofd tegen het raam.
Het gezicht zacht,
zelfs gesloten.
Zijn mond ademt slaap.
Zijn oor lichtjes tegen
haar aan besloten.
Beiden onderuit te saam
Met een kind op schoot.
De gezinswarmte vergroten.
Man en dochtertje zijn heel ver.
Moeder volgt deugdzaam.
Hun liefde is in hen geslopen.
De kleine spruit lacht stil;
Hij is de man die waakt.
Hij heeft intens genoten.
zoveel moois dat hij gebeuren zag
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|