|
aan de ene kant van de straat
worden de grote netwerpers vereerd
maar de kleine zijn er niet welkom
aan de andere kant ligt het gras
waar de tijd als sinds 1943
stilstaat de grote ijzeren staven
verroesten de herinneringen
een altaar van menselijke waanzin
aan de uiteinden van het plein staan
hoekige pilaren te blinken in de zon
jaloers de hemel bespiedend waarvoor
ze nog zoveel mijlen tekort komen
wie zoekt zal er de boodschap vinden
door oceaanmarionetten achtergelaten
met de handen van alle mensen
gebonden op hun rug
wat houdt dan hun hoofd boven water
nu het tij aan het rijzen is
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
