|
ik zit op de rand van mijn bed
en denk
het leven biedt mij zoveel
telkens grijp ik mis
als in een grabbelton
met de muziek in mijn oren
ben ik al een tevreden mens
het wolkenpak boven mij
waar een orkaan zich in verschuilt
barst uitelkaar
de rivier treedt buiten haar oevers
alle diploma's gehaald
reddend in een roeiboot
dan krijg ik het gevoel
overal langs te hebben geschoten
maar het leven en dat die weet ene grabbelaar
heeft nog zoveel charmes
wordt ik wakker in de nacht
en spat zo'n droom
gevuld met nare beelden
uiteen in mijn hart
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|