|
ik ging naar het bos
en nam mijn hondje mee
gedwee als hij was
liep hij gewoon los
doch eenmaal bij de duinen
rook hij de geur van de zee
daar begon hij te struinen
er was geen houden meer aan
ik riep nog; pas op
robbie, prikkeldraad
maar ach, je weet wel
hoe dat gaat
hij was niet meer te fluiten
rook het zilt en de vrijheid
daar stond ik dan, robbieloos
naar de noordzee te turen
hij keek niet meer om
ik dacht haring, scholen
en belde in paniek pieterburen
ze vingen hem..
|