 |
|
vijftien man aan een sterfbed
en een flesje chanel, de vinken
des doods drinken en slempen
stompen de maat naar goed oud
gebruik verdelen zijn lompen
zijn pet en zijn klompen van hout
de weduwe in de bedstee bevalt
van een tweeling in eiken en brons
de ringen verguld in de oren
|
|
|
re: het einde van een jutter |
|
Reactie gegeven door kiste - 11:40 13-12-2010 |
|
|
|
Danty_que,
dank je voor je reactie.
|
|
re: het einde van een jutter |
|
Reactie gegeven door Danty_que - 11:35 13-12-2010 |
|
|
|
Knap gevonden door de jutter.
|
|
re: het einde van een jutter |
|
Reactie gegeven door kiste - 10:39 13-12-2010 |
|
|
|
T.Hegaldi,
bedankt voor je reactie en zie mijn antwoord aan C.P.
|
|
re: het einde van een jutter |
|
Reactie gegeven door kiste - 10:38 13-12-2010 |
|
|
|
C.P.,
de associatie met Limburg en derzelver inwoner(s) is er onbewust ingeslopen, maar achteraf beschouw ik het als een goed vondst.
|
|
re: het einde van een jutter |
|
Reactie gegeven door kiste - 07:54 13-12-2010 |
|
|
|
Dank je Hanny. Dat eiken en brons houdt mijzelf ook al even bezig.
|
|
re: het einde van een jutter |
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 23:39 12-12-2010 |
|
|
|
Weer een prachtig gedicht, de jutter zal niet veel achtergelaten hebben.
Twee gouden oorringen en een tweeling. Hoe ik dat eiken en brons moet zien, daar kom ik niet uit.
Groet,
|
|
re: het einde van een jutter |
|
Reactie gegeven door kiste - 23:11 12-12-2010 |
|
|
|
Dat is goed om te weten Papaver!
|
|
re: het einde van een jutter |
|
Reactie gegeven door papaver - 21:14 12-12-2010 |
|
|
|
ik ben er altijd ghijze, maar altijd op de achtergrond-))
|
|
re: het einde van een jutter |
|
Reactie gegeven door kiste - 21:13 12-12-2010 |
|
|
|
Tijd niet gezien Papaver! Bedankt voor je fraaie reactie.
|
|
Reactie gegeven door papaver - 21:08 12-12-2010 |
|
|
|
dit is gewoonweg sterk gejut in taal.
Je laat je lezen als een trein ghijze!
Er zit veel beeld in die laatste strofe die ik niet meteen op zijn plaats krijg. Een tweeling in eiken en brons / de ringen verguld in de oren//
Het doet me aan als een schipbreukelingvrouw, een schip gestrand.
Maar dat ongewisse doet verder niets af aan de sterkte en prachtig geramde regels die slempen en stompen in klompen aan een sterfbed.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
