|
|
`t groeit iedere dag
naar ongekende hoogten
dat steunen en leunen op jou
en jij geeft jezelf compleet
het tilt je op, hoger en hoger
dat je steunt en geeft
en geniet
van de heerlijke hoogte
zij steunden leunden en... stierven
nu ben jij aan de beurt
jij steunt, zij... is niet meer
de wind kreeg vat
onder de paraplu
het steungegeven steeg je op
tot eenzame hoogte
waar niets rest
|
|
|
Reactie gegeven door milou - 19:27 05-10-2010 |
|
|
|
ik zie hem met de paraplu geopend boven zijn hoofd, tussen de wolken stijgen, hemelwaarts, waar niets rest.
Heeft charme.
vr grt
milou
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|