|
Zuchtend onder de middelmaat, op straat haat,
geblaat...en uiterlijk vertoon. Het verdiende loon?
Van jaren trouwe dienst, gehoorzaamheid, spijt ten einde.
Er is niet een gelijk of waarheid te bekennen, ze rennen
terwijl ik toekijk en de middenweg bewandel.
Ik behandel mijn symptomen, mijn dromen leef ik
en draag en stik onder het juk der benoeming, de verzoening
in pluimen, niet te pruimen maar roken als geen ander.
Het steekt zo af en toe de kop op,in theatraal gebaar,
raar haar en consequent opportunistisch in de oppositie.
De verkozen religie bij gebrek aan incestueuze meerderheden,
laat zichzelf tevreden bevredigen door een zachte Gee.
Het Nee waarmee ik Ja bedoel, het gevoel, de onderbuik
ontluikende bekoring voor bekering, de-ja-vu, en hoe.
Mijn glazen bol, overvol cryptische creaties.
|