|
Bernard Krols - 11:40 03-09-2010 |
|
|
Lente brengt labiliteit
En kleur in mijn koude kleren.
Verzen vol ontredderde pieken,
Zout op haar gitzwarte lippen.
Te veel glimlach van een oude korte liefde van toen,
Te breed het oeuvre van sentimenten,
Mijn kinderachtigheid,
Veerkrachtig als koude sintels onder mijn zolen,
Het dolen van dieren in mijn onderbuik,
Die brullen en braken, onderbraken.
Straten van water vloeren de man in mij,
Duwen flarden weemoed bij me naar binnen,
Imposant mijn kleinzerigheid,
Mijn ikken wij vloeien
en schiften en kartelen,
En zij
is afwezig
Tenzij
Om mij te gebieden
Toch soms herleiding te zijn.
|
|
|
Reactie gegeven door 88 - 12:44 03-09-2010 |
|
|
|
knap geschreven, de sfeer is voelbaar, bij de derde strofe staat drie X `en` achter elkaar, dat zou ik proberen te vermijden, je maakt ook al gebruik van interpunctie, het leest daar iets hortend als je begrijpt wat ik bedoel?
graag gelezen, 88
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|