Hoe zieck kan een geest zijn die
eeuwig twist, zich vergist en toch
resoluut beslist. Waar geweten
de twijfel van de onrust neemt
om barmhartig te kunnen graaien
en de kribbe tegen de kont blijft
draaien.
Hoe vreemd zijn vertwiste gedachten
die meer van anderen dan zichzelf
verwachten om uiteindelijk de
verstokte onrust door het slijk
te halen met geloofwaardige
verhalen.
Vervel mijn ziel en sla de ogen neer,
zo kuil ik mijn eigen vallen en
ontwapen voor jou…… alweer.
