|
de dame krabt met een schraper
flinterdun ijs van de ramen
de bosmaaier haalt zichtbaar
opgelucht adem
waar het blauwe toekomstbeeld
nog van staat te klappertanden
in de nabijheid van zoveel water
de kilte van de nachtvorst valt
beter op al blijft hij achterwege
starend naar een onopgehelderd
nauwelijks te klaren vergezicht.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|