|
sunset - 09:55 23-09-2009 |
|
|
het heden enkel nog vermoeden bijna niet waarneembaar in tijd verliest zij zich in de spiralen zand dat ergens in een loper heel zacht naar boven glijdt
leent zij zich slechts ‘t herinneren lacht wat onzeker om wat is uit angst dat het haar breekt
sluit zij alvast haar ogen - ik ben er niet - blijft wereld haar gedogen.
sunset 23-09-2009
|
|
|
Reactie gegeven door sunset - 09:01 26-09-2009 |
|
|
|
aan: shining star
Dank je voor je reactie. En ja, mijn moeder was de laatste jaren van haar leven zwaar dementerend; herkende niemand meer. Maar soms, wanneer zij op feestjes zat en mocht meegenieten van een glaasje wijn en zo, zag je een lach in haar ogen en straalde zij de vreugde om, uit. Om daarna weer snel terug weg te zakken in haar voor ons ongekende wereld.
Warme groet, sunset
|
|
Reactie gegeven door shining star - 04:03 26-09-2009 |
|
|
|
Mooi geschreven.Het deed mij denken aan mijn oma,aan haar laatste maanden dan.God hebbe haar ziel.
Schreef je dit uit eigen ervaring ?
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|