|
|
Geschreven door twee ling |
|
|
B 1Bliksem was het eerste licht dat duisternis zag,
overrompeld door diens lading en woestenij.
2Nog voor de bliksem, nog voor die tijd,
was er voor duisternis geen plaats bij de gewesten.
3Donder sloeg een gat en voor het eerst,
sinds dat moment, was er tijd,
opdat de donder zal gaan en nimmer wederkeren.
4Het gat baande een pad, zodat de donder ruimte had om tijden te gaan.
5En nog altijd gaat de donder als een golf verder en verder om nimmer weder te keren.
6Na de eerste bliksem, die uitreikte naar dieptes tot dieper dan hoogtes konden zijn,
was er een tijd geweest van verwarring.
7Elementen werden gevormd, waarvan de onderlinge afstanden
tijd nog plaats hadden aan te geven.
8Hier speelden de elementen samen en vormden spanne tegen andere.
9Elementen brachten voort, en ook zij brachten voort.
10De paden van donder hadden baan gemaakt
voor hechte elementen die samen smolten.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|