|
@rietvanronkel
Zoals je gedicht er staat, is het voor mij niet goed uit te maken of de snoeier dan wel de stam verdwijnt.Ik neem aan dat de snoeier na het merken van de stam verdwijnt.
Maar dan zou ik het duidelijker schrijven bvb:
merkt met een groot wit kruis de stam
en verdwijnt
Kahlil Gibran had het over het huwelijk als hij schreef dat de eik en de cypres niet in elkaars schaduw groeien,maar apart toch in eenheid kunnen leven.
Jij brengt er een snoeier bij, wat toch een beangstigende figuur is, maar hij is een wijze, die door het merken met het kruis de stam(men) redt.Snoeien wordt hier tot eenmaking als ik het gedicht goed lees.
Nou het heeft heel wat wortels in de grond gehad voor ik het op een aanvaardbare manier kon lezen.
Benieuwd of het nog aan je intentie beantwoordt?
vr grt
milou
|
