|
Het bos daar.
Het ligt er voor mij klaar
alsof het weet dat ik wandelen moet.
Het tuigt zich op
gooit wat herfstbladeren in het rond.
Zwiept een takje heen en weer.
Bomen vormen een gelid waardoor
wind ruisen kan.
Ik zou het muziek durven noemen
Ruis klinkt al zo winters
naar een schaatser op het meer.
Ik luister en wandel door dit muzikale decor.
Ervaar het al een geschenk,
mijn geschenk om de dag te slijten
Focussen en volgen
Pad na pad
Dit leidt tot niets
Enkel heen en terug
Perpetuum mobile
Maar als ik thuiskom heb ik een verhaal
over een bos dat er voor mij is.
Een bos dat ik niet meer missen kan
Waarin ik heen en terugga.
Een wandelende herfstboemerang
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
