We nemen plaats aan
de startblokken, even
concentreren: na een
knal zijn we vertrokken.
Als renpaarden die het
publiek mogen animeren
galopperen we door de
geluidswal, onverschrokken
de hondertal meters, voor
de ereplaats solliciterend.
Maar 't heeft geen zin voor
mij om te knokken of te
duelleren want promoveren
zit er helaas niet meer in.
Ik leef immers in de waanzin
van elektroshocken en het
verliefd zijn op de dreadlocken
van een verweerde negerin.
Heb ik iets op m'n kerfstok ?
Of geen werkelijkheidszin ?!
Ok, dat was een valse start.
Klaar voor een nieuw begin.
Kijk dan naar de tijdklok,
ren voor 'n record en win !
