|
V
Verscholen in de donkere schaduw van mijn ziel, sluip ik als een Siamese kat opjacht naar een onoplettende prooi, in het zonlicht zit ze onschuldig aan een tafeltje op het terras, te bellen, haar glimlach schitterend, oh wat is ze aandoenlijk mooi, ik wacht
Gaat het echt gebeuren, weet je het dan zeker en zou je dat wel doen?
Hij is lief, slim en ook wel een beetje mysterieus, weet je, hij schrijft teksten over vrijheid, over begeerte en over verlangens. Ja, ik weet het zeker, het gaat gebeuren deze nacht
Zoals Lucifer geen zieltjes hoeft te lokken, zijn zelfverzekerdheid en zijn uitstraling doen dat al, zo is zijn kracht. Zo vang ik steeds weer opnieuw een vogeltje, dat in mijn armen komt schuilen: ik geef ze kopjes, ik kan kroelen, ik ben aaibaar en ik slacht
|