|
zo menige mensenbroeder gaat aan mij voorbij ogenschijnlijk in ontkenning
van mijn bestaan
in schaduwen van onvrijwillige vergetelheid blikkeren mijn bloemrijke tanden wraakbelust naar weke kelen van evenzovelen
kartelmessen spelen in mijn handen met bloedgleuven niemand negeert een unabomber
willekeurige woorden willen explosief voorrang tot über-ich pacificatie afdwingt tenslotte mogen er geen doden vallen
maar ik eis het podium
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|