 |
|
De ongemakkelijke waarheid |
| Lilian_C - 20:03 27-11-2008 |
|
|
"Ook al hebben geleerden het al vaak voorspeld
het is en blijft een zaak van beter weten".
---
Die herfst, waarin ik in mijn mond zou wonen
omdat noch kind noch kraai het zou verstaan
wanneer ik luidkeels en wellicht ontdaan
zou schreeuwen, overweldigd door demonen -
De takken van het rijtje oude bomen
bewogen kaal en kil op hoger grond
toen weer en wind - één krachtig koudefront
het laatste bleke blad had meegenomen.
Die herfst, gezien mijn tongval en de kronen
waarin ik leefde en ik langzaamaan
ontdekken zou wat mij was aangedaan;
hij wees mij nonverbaal op leefpatronen.
|
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 10:37 01-12-2008 |
|
|
|
Nee, het is 'die' herfst. Niet elke herfst heb "ik" in mijn mond gewoond en ben me zo bewust geweest van overeenkomsten in ontwikkelingen van mezelf en dat wat er in/met de natuur gebeurt, met en zonder "onze" schuld.
mvg Lilian
|
|
De ongemakkelijke waarheid - @ Lilian C |
|
Reactie gegeven door Sunshine Tenochtithlan - 02:22 01-12-2008 |
|
|
|
Naar mijn gevoel is het gebruik van de woorden (en nogal dwingend ook) die herfst dat het gedicht zo'n allesbepalende beperktheid geeft, terwijl dat helemaal niet je bedoeling lijkt te zijn. Want herfst is metafoor voor: nadagen (mensenleven); verval (maar met het oog op nieuw leven later, nl. in de lente), etc. Geen handige metafoor dus voor wat jij kennelijk wilt vertellen, want de aarde zal nog zeker 5 miljard jaar bestaan (is pas 4 miljard jaar oud), want dan pas is de zon opgebrand, zal door die verandering naar rode reus de aarde verzwelgen. En dan óók nog die herfst, als iets uit een verre tijd, niet eens deze herfst, als iets uit het heden (jouw bedoeling, dacht ik (?), nl. een dialoog met de eigen innerlijke stem).
Daar moet je zeker iets op kunnen vinden, wellicht: dit tijdperk, of: deze era, of: vandaag (!).
Groetelijks,
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 10:18 30-11-2008 |
|
|
|
Sunshine, het is een ík die hier spreekt. Aan jou, wie die ík zou kunnen zijn.
Zie ook mijn reactie aan Papaver.
Soms, en in dit geval is dat wel zo, negeren we dat stemmetje, dat met ons meedenkt en menen we weg te komen met...dit gaat wel op voor dit gedicht. Maar of ik e.e.a. oplos door erover door te schrijven...misschien moet ik nog drie strofen doen..misschien nog zes...misschien moet ik wel in mezelf zoeken naar die diepere laag, die ik dit gedicht zou kunnen meegeven. Misschien dat het dan 'ronder' wordt.
Groet, Lilian
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 10:11 30-11-2008 |
|
|
|
Hallo Papaver,
Blijkbaar kan het gedicht niet zonder uitleg en da's niet best. Dat op zichzelf zet me wel aan het denken. De titel, de quote, het slot..de sfeer..
Er is geen waarheid in dit gedicht, enkel een vergelijk van mens en natuur. Dat op zich kan voor de ík in dit gedicht een ongemakkelijke waarheid zijn.
Maar goed. Ik ga zien wat ik met de kritiek kan doen.
Fijn toch ook, dat het wel vlot leest en de beelden sterk zijn. Eigenlijk ben ik dan benieuwd, wat voor beelden je krijgt bij het lezen van dit gedicht. Misschien is het voor dit gedicht wel voldoende. Ik weet niet of het gedicht sterker wordt, wanneer ik er nog een strofe bij schrijf. Ik ga daarover nadenken.
Groet, Lilian
|
|
De ongemakkelijke waarheid - @ Lilian C |
|
Reactie gegeven door Sunshine Tenochtithlan - 01:28 30-11-2008 |
|
|
|
Beste Lilian,
1. De vertaling in de titel gaat meteen al mank, maar alas, een kleine wijziging moet kunnen, al haalt het niet bij de indringendheid van de oorspronkelijke titel, vind ik.
2. Wanneer het Gaia is die hier spreekt, dan mis ik ten zeerste in je bewoording het majestueuze en majesteitelijke dat dit (vooralsnog hypothetische) organisme ten enenmale is.
3. Wanneer het Al Gore is die hier overweegt, dan mis ik ten zeerste het zeer mannelijke, kruidig politieke en geslepene van zijn taalgebruik en vooral: de feiten!
4. Wanneer het de common man is die hier delibereert, dan mis ik ten zeerste de eenvoud van het denken dat deze gemiddelde consument definieert.
4. Wanneer het de babbelende aap is die na één of enkele eeuwen, de beschaving der mensheid ingestort, terug de boom ingeklommen, eens terugkijkt op wat er tóen zich allemaal heeft afgespeeld, dan mis ik ten zeerste het primitieve en aardse dat dit organisme definieert.
Kortom, je gedicht, hoewel zo schijnbaar mooi in taal, maar ook met zo'n merkwaardig 'onaf' einde, en met al die andere gebreken op meta-informatieniveau... is voor mij ernstig leeg en de ongemakkelijke waarheid is, met respect en met uw welnemen: dat het voor mij als een kaartenhuis in elkaar stort. Helaas.
Vriendelijks dan toch!
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Sunshine Tenochtithlan - 11:01 29-11-2008 |
|
|
|
Je bedoelt: An inconveniet truth, Al Gore's messiaanse boodschap omtrent de opwarming van de aarde, c.q. de volgende ijstijd die eraan komt. Aha! Je gedicht verwoord als naar de verpersoonlijking van Gaia? Die dan terugkijkt nadat het allemaal al gebeurd is o.i.d.?
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door papaver - 10:15 29-11-2008 |
|
|
|
Lilian,
het leest heel vlot, de beelden zijn op zich sterk, maar ik krijg die inhoudelijk niet vertaald.
Dat de waarheid ongemakkelijk is, geloof ik wel. Maar waar staat die waarheid dan? -))
groets,
paps
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 09:39 29-11-2008 |
|
|
|
Hallo Sunshine
Ik weet niet of het sonnet er dan ook goed zou gaan uitzien. Ik vind momenteel niet, dat ik meer moet uitleggen...
Eerst maar eens dit: De ongemakkelijke waarheid: the unconvenient truth. Misschien dat dat helpt.
mvg Lilian
|
|
De ongemakkelijke waarheid - @ Lilian C |
|
Reactie gegeven door Sunshine Tenochtithlan - 01:35 29-11-2008 |
|
|
|
Ben ik toch wel heel benieuwd wat jij zélf erin hebt willen leggen, wat je zelf hebt willen zeggen in dit gedicht.
Je bent nog maar 2 regels verwijderd van een sonnet; zit een sonnet er nog in misschien? Dat zou je de kans geven om die laatste regel wat meer uit te diepen. En wellicht de zij die je zo graag wilt een rol te geven, als: Zij bv. (een godheid).
Sunny greetz!
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 02:59 28-11-2008 |
|
|
|
Ja, die kan idd missen. Goh...dat ik het niet zag!
Ik vind het jammer, dat de herfst niet vrouwelijk is...zij..zou veel mooier zijn.
Maar ik ga niet de taal omgooien. Plots een woord als infernaal..mwha, nee. Wel goed om te weten, want ik kende het woord niet.
Ja, geen kind of kraai..Dat zou ook goed kunnen. Misschien doe ik dat wel..
Qua betekenis heb ik ook iets anders bedoeld, dan jij er in leest. Ik ben dus wel benieuwd of anderen erin lezen, wat ik wil zeggen.
Bedankt weer. Het wordt nog eens wat zo;-)
|
|
De ongemakkelijke waarheid - @ Lilian C |
|
Reactie gegeven door Sunshine Tenochtithlan - 02:23 28-11-2008 |
|
|
|
Goed gedaan. Al ga je met die 2e waarin in die regel (str.4) uit de pas qua jamben (de enige regel vh hele dicht). En hij kan makkelijk gemist worden daar.
omdat geen kind of kraai kan ook nog. Mooier: omdat hier wind noch kraai (variant op de standaarduitdrukking).
In 2e instantie wringt er toch nog iets... Iets is er aan de slotregel dat als uitsmijterwaarde een tikje teleurstelt: leefpatronen, tja. Er blijft een soort van leegte achter, te makkelijk, zoiets. Misschien kun je dan juist verrassen door een geheel ander woord qua betekenis maar vrijwel gelijk in klank: hij wees mij infernaal het ongewone (infernaal = duivels, past ook mooi 'rond' met de demonen uit str.1; ongewone heeft een vage bijklank m.b.t. het wonen in de boomkronen ;-), str.4/r.1-2).
Groets!
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 01:10 28-11-2008 |
|
|
|
ik heb 2x waarin ook teruggezet. Ik vind dat 2x zelf mooier dan een keer waarin en een keer waardoor. voor mij is het alsof de tekst aan betekenis inboet, wanneer ik het daar anders zou doen. Ook past 'de' kronen dan beter.
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 01:05 28-11-2008 |
|
|
|
okay, geen punt. Ik wist dat niet. En die toch met hoofdletter.
Over de kronen wil ik nadenken nog, ik vind dat minder mooi. Op het moment, dat ik in mijn uppie 'in de bomen' ben, voelen ze als de mijne;-) Why not.
Ja, het is idd 'kind noch kraai'. Ehm..daar moet ik iets anders bedenken. Ik herstel het even in 'noch' weer dan.
Mij stoorde dit toch al niet, maar wil soms wel even ergens tegenaan kijken.
Bedankt weer.
Groetz, Lil
|
|
De ongemakkelijke waarheid - @ Lilian C |
|
Reactie gegeven door Sunshine Tenochtithlan - 00:44 28-11-2008 |
|
|
|
Er zijn al enkele dingen gewijzigd, ten goede, prima zo!
Str.1/r.4, dan wél gedachtestreepje alleen, niet nog een punt erachter, vlg. mij.
Str.3/r.1, die met hoofdletter, lijkt mij (gezien de punt aan het einde van de voorgaande stroof).
Str.3/r.1, kronen zijn inderdaad tandvullingen, dat bedoelde ik ook niet; dat ze ook iets van bomen zijn maakt het mooi cyclisch, maar omdat je daar zegt mijn kronen mist het de 'juiste' kracht naar mijn idee; je zou bv. daarom kunnen opteren voor de kronen, omdat de bomen niet je eigendom zijn. Zo behoud je wél de dubbelheid in kronen.
Str.1/r.2, noch kind noch kraai is geworden: geen kind noch kraai (mede n.a.v. een comment op DT). Vlg. mij is dat evenwel neerlandisch onjuist. noch..noch kan wel, maar eigenlijk is het meest juiste: kind noch kraai, (noch = ook niet). Dus: geen erbij maakt het dan een dubbele ontkenning. Dat zal vast niet zijn wat je bedoelt.
Groetelijks!
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 00:06 28-11-2008 |
|
|
|
Nog even voor het slapen gaan...
Die quote is van mij. Ik heb dat eens opgeschreven met de bedoeling het te verwerken.
Die 'zij'moet indien herfst en ja, dat zal;-) een 'hij'zijn.
Ja, je hebt gelijk. Ik zit in mijn gedachten zó in die herhaling van het 'denkpatroon' van de 'ik', dat ik er niet aan heb gedacht, dat dat voor de lezer ook zo moet zijn. Gedachtestreepje dus.
Mond en kronen past m.i. juist goed. Dubbel zelfs ivm bomen, die tenslotte ook kronen hebben.
Blij, dat je het tenminste intrigerend vindt.
Bedankt in elk geval voor je reactie.
Leuk je hier tegen te komen ook.
Slaap lekker,
Lilian
|
|
re: De ongemakkelijke waarheid |
|
Reactie gegeven door Sunshine Tenochtithlan - 23:52 27-11-2008 |
|
|
|
Een heel verhaal, zo te lezen...
Gezien de aanhalingstekens begin je met een quote. Van wie is deze? Ik vinnem sterk hoor, een fraaie paradox; het lijkt te wijzen op de kracht van common sense, i.t.t. de 'logica' van wetenschappelijkheid. Ook sterk om zo eens een gedicht te beginnen.
De eerste strofe, die hele zin, lijkt niet afgemaakt, ondanks de punt. Alles na herfst is bijzin vlg. mij, maar wát gebeurt er met die herfst (in de hoofdzin... die er niet is)? Iets in de constructie ontbreekt hier, of die laatste punt zou een gedachtestreepje moeten zijn misschien (?).
Strofe twee geeft (meer) hints over wat er emotioneel zoal gaande is. Nogal heftig, zo maakt de aansluitende strofe drie duidelijk.
De kronen in de slotstrofe leest als een vulwoordje (er is niets eraan voorafgaand noch erna dat het rechtvaardigt, behalve rijm), daar is vast iets beters voor.
herfst is een mannelijk woord... wie dan is de zij in de slotregel?
Als geheel intrigerend genoeg om aan te spreken, ook omdat het niet 'rond' eindigt, maar juist met iets 'gewoons' dat toch nét geen echt antwoord geeft.
Hartelijks en groet!
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
