|
Nooit eerder nog
ben ik ooit voor jou
zo ter aarde neergevallen.
Nooit eerder nog
keken mijn ogen daarna
naar jou zo
ongelofelijk blauw
Begaf me onlangs echter
op het doodgewone
glibberige pad
en eindigde alras
als een gevallen vrouw
Voor Valentijn nog
bij de weekendarts
die mij daar
goedmoedig
de goede moed insprak,
dat ik nu voorlopig
aan toonder
aantoonbaar
niet meer toonbaar ben.
Wat make-up nooit
voor me deed
doen thans
mijn mooie blauwe ogen
Iedereen kijkt heel verbaasd
en vraagt me
hoe het met me gaat.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|