ik zie u en ik zie
rood gebeurde in het gebeurde onheil
mooi moord
beelden van anderen
vellen van sneeuw de zomer al voorbij
voel mij voel mij want ik ben
was ik kleiner ik was niet zo verlegen
spelen vol hoop
nu een vreemde echtheid
een duizelingwekkend verlangen om te leren kennen
gij die op mij lijkt
zeven sterren nabij
een hoestverwekkend inzicht
ik zie u
en wil praten zonder te praten
zien zonder te kijken
en met mijn handen uw hoofd in een vaas zetten
en met mijn buien uw armen vastpakken
het is eerlijk gezegd aan u te zien dat gij bestaat
voelen waar het klopt
en de pijn eruit zuigen
de 13de
de krakende stem van een plaatje bijna 30 jaar oud
de zon in mijn ogen
de zon in uw ogen
pleisters van zon en maanlachen
zoals gij en ik ogen hebben,
echt dus
altijd zoemen
uw hoofd
voor altijd binnengezoemd zijn
lach
en ik vertel u alles
