|
Er is geen einde, geen begin
slechts een trein in een streep
door de nacht.
Het is niet voor of achter maar
er middenin.
Door wekkend te wiegen slaap
je zacht.
Nu zie ik vleugen van glimlach
op jouw gezicht
vanwege het klinken van deze
woorden als ritmisch harteklop.
Jammer!
Want dit poëziek gemaakt
gedicht,
slaat echt helemaal nergens op.
|