avondland
het westen donkert
einder vreet aan eindigheid
per millimeter zakt de tijd
als in een schijnbaar oosten
gloeit rood, een glimp van toen
jong licht crescendo zong
ik grijp de gloed, haar tere streep
hef ik als wapen: strijden
zal ik zonder moed
nabij de naderende noord
als zee en hemel niet meer scheiden
tegen het groeiend laatste woord
