|
Kamer zeven, Jeltje & Cleopatra.
De deur staat op een kier,
ze zit in gebogen houding op de vloer
Jeltje dus, Cleopatra ligt op tafel.
Haar lumineuze ogen volgen mij
wanneer ik een boek opraap,
dat Jeltje toch niet leest. Wijsheid
haal je niet uit boeken maar uit katten.
Ik hoor het haar zeggen. Ze zegt niets
maar draait zich langzaam naar mij.
Haar peignoir hangt los, zij laat hem
van haar iele schouders glijden.
ik voel me kalm, ik ken het vervolg.
Ze danst en strooit onzichtbare blaadjes,
haar armbanden rinkelen.
Cleopatra kromt haar rug en springt van tafel,
draait om Jeltje heen, likt zichzelf
en de kruimels van de vloer.
Kijk, zegt Jeltje, ze likt mijn schaduw
Ik moet nu zingen, voor haar en alle katten
die zeven maal zeven wijsheden
schenken aan hen die kattenogen kunnen lezen,
want daarin staat het schrift van hun verleden.
Ze zingt zich monotoon en in onverstaanbare taal
verder weg van het heden.
Cleopatra fleemt, snorrend rond haar benen.
Jeltje merkt niet dat ik ga.
|
