zoals jij naar buiten kijkt

                    en ik me vasthoud aan de dingen

                    die misschien niet eens bestaan.

                    Ongemakkelijk wankel ik

                    van hier naar daar, terwijl jij

                    staat te wachten tot

                    de zon tevoorschijn komt.

                    Och, wat zou ik toch graag eens

                    mijn vleugels uitspreiden,

                    gewoon om eens te zien

                    hoe groot de wereld eigenlijk is.

                    Impulsen trekken aan me,

                    het is zo moeilijk te weerstaan

                    en toch blijf ik me vasthouden

                    aan de gelogen werkelijkheid.