|
ogen staren tot schuin boven waar mijn kruin moet zweven zwarte gordijnen hangen af langs wangen die rood kleuren en ogen handen opdracht geven, je zonder pijn te bedekken met witte sluiers.
voor dit alles sloten we een verbond je overgave is volledig pas als de gaten zijn gedicht neem je weer bezit van je lichaam en richt je blik omlaag.
|