Jacob en Dolores

‘Zo, zet die tank maar hier, achter de muur.’

Jacob keek eens naar die muur, waarop glasscherven en prikkeldraad de hoofdtoon voerden.

‘U hebt niet graag nieuwe aanhangers.’

‘Nee, althans niet voor ik ze volledig gescreend heb.’

‘En dat moet ik nog doormaken. Of gelooft u de brieven van Iggy ook niet?’

‘Welke brieven?’

‘Zijn geloofsbrieven.’

Langzaam draaide de abdes zich naar Jacob om. ‘Ik zal jou in gaten moeten gaan houden.’

‘Niets liever dan dat, mevrouw. Als u er een pils bij schenkt, tenminste.’

In Tsjechië mag bier nog Pils genoemd worden. Meer voluit Pilsner. Lokaal gemakshalve pivo.

Ze antwoordde niet maar wenkte dat de beide mannen haar moesten volgen. Ze kwamen in een binnentuin, ook weer omgeven door dikke muren met glas en aardewerk.

Onder zwaar belommerde bomen stond een lange robuuste houten tafel met banken er voor. Ze wees er naar. Ze klapte in haar handen.’Gertrud. Ich hab’ Gäste.’

Een kleine non verscheen met grote bierpullen, waarin het bier uitbundig over de rand schuimde.

Dolores legde uit. ‘Ze zag ons komen dus nam ze maar vast maatregelen. En als jullie geheelonthouder waren geweest, had ze ze zelf opgedronken.’

‘Dat kleine wijffie?’

‘Nou en of. Die kan meer hebben dan je denkt. En ze heeft nog vriendinnen.’

Zwijgend genoten ze van de rust en de lafenis.

‘Waar kom jij vandaan, Jacob.’

‘Ver weg.’

‘Oost-Europa?’

‘Hoe zo?’

‘Je hebt Slavische trekken.’

Jacob besloot het mens goed in de peiling te houden. ‘Ja, dat zou kunnen, maar de annalen geven geen uitsluitsel.’

‘En je ouders?’

‘Die heb ik nooit gekend. Zijn in een kamp dood gegaan.’

Ignatius luisterde aandachtig. Dit wist hij ook niet.

Jacob keek verstoord. ‘Kunnen we de sibbekunde voor gezien houden?’

Dolores knikte. ‘Excuus. Wat kom je hier doen?’

‘Hulp en bijstand vragen.’

‘Op welk gebied?’

‘In eerste instantie juridisch.’

‘En in tweede?’

‘Humanitair.’

‘Ik ben jurist, dus dat is wel in orde. En ik ben priesteres, dus de menselijkheid moet ook kunnen.’

‘Mooi. Maar er is nog een derde.’

‘Oh?’

‘Geld.’

‘Oh, als dat alles is. Je hebt het hier tegen de rijkste religie ter wereld. Nog meer?’

‘Waarschijnlijk wel, maar dat moeten we nog nader uitzoeken.’

‘Op welk gebied?’

‘Geweld.’

‘Als in slaan en schoppen?’

‘Om mee te beginnen. Maar met vermijding van fatale ongelukken.’

‘Ja, men moet humaan blijven.’

‘Dat niet zozeer. Meer een kwestie van aanprakelijkheid.’

Ze wreef zich in de handen. ‘Leuk! Alles in de Naam des Heeren.’