|
Leonin Khan - 16:28 05-07-2008 |
|
|
ik vervloek de zon die me wees maakte verminkte met liefde en verdronk in licht
om me moedeloos achter te laten in de tuin waar Venus gevallen van haar voetstuk verjaagd door gif dat haar bloed en ogen verbrokkelde eenzaam ligt te verrotten
zij is mijn bruid en zal delen in mijn lot gehakt in vier stukken vergeten door stof
en de dagen die wij samen doorbrachten in duister dat zich ontpopte tussen bloesem waren mooier dan alle uren die ik leefde toen ik het licht nog kon verdragen
ze fluisterde me dat ze nooit zou liegen of vergaan met de seconden die stilstonden
in de tuin waar ik viel voor een gevallene en besloot om nooit meer op te gaan staan vergat hoe het licht viel tussen gebogen palmen of hoe water stroomde over bergen
|
|
|
Reactie gegeven door Leonin Khan - 14:52 08-07-2008 |
|
|
|
mooi verwoord, zoals altijd :)
|
|
Reactie gegeven door Willem van Lit - 14:38 08-07-2008 |
|
|
|
Leonin,
venus, de schone, de morgenster, die bij opkomende zon verbleekt en op deze manier lijkt te ontsnappen aan het spel, de liefde. Ze lijkt de trouweloze en men zou kennelijk voor minder een moord willen doen. de nacht is voor de schonen, van uiterlijk, van geest. Wee degene die het ochtendlicht verdraagt. Zo lees ik. Een gedicht als een kreet.
Willem
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|