|
|
Geschreven door sunset |
|
|
vanuit de bomen regenen nachten
huilt de wind, de tuinen plooien zich
en tijd grijpt avond
(waar de natuur verfrist
zich ruimte beweegt
schrijf ik - het liefst van op de grond
gisteren was er het verlangen
iets te zijn: stilzwijgen, zwart
vandaag ga ik op zoek, dicht dingen vast;
dauw verzamelt zich tot stroom
als teken van een liefde
aan 't licht geopenbaard)
wandelend in het park verbaast het mij
dat alles wat gebeurt ons overkomt
en 't wachten bestaat uit lucht
die 'k proeven kan in het gesprokene
het zichtbaar gezochte van deze tijd
dat voorrang heeft op ons klein denken.
sunset 30-06-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|