Ze persen zich in de nauwste gaten

krioelen net zo lang tot het barst

scheuren lopen vol water

men kruipt waar het net niet past

 

de wereld zwijgt, kijkt slechts toe

bomen buigen zich als riet

geen onderhuids gedaas

geen één - oog die het ziet

 

koningskinderen spellen traag

de woorden uit ‘Het Boek’

maar hoe het ook wendt of keert

altijd raken de juiste intenties zoek.