|
de nevels die door ‘t land nu schrijden maken heel klein wat eerst bedrukkend leek de hemel schijnt in groen en ondoorzichtig waar in de verte velden al verglijden
wat flarden bomen landloperen in einders verdronken weiden draaien nog in ‘t rond gekende plekken worden grijs, verdwijnen in eerste uren van een avondlijke stond
en huizen staan heel stijf in tuinen waar vensterlicht als late vogels fladderen zacht sterft ’t geluid van dag in avondluimen ’t wordt stil en duister, de avond valt in nacht.
sunset 18-07-2007
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|