kom samen zoals een voet in een schoen,
 deze keer denk ik dat ik mijn voet in mijn mond stak.

luidop denkend en zinloos handelend

iedereen omver gooiend die in mijn weg staat



soms zou ik beter mijn mond dicht houden,

of gewoon hallo zeggen
toch voel ik me nog steeds alleen wandelend.



wandel op fijne scherven op mijn oude stampende grond

maar toch is er echt niemand over die rond hangt

is dat niet weer een bekend gezicht
ben te dronken om door te krijgen
 dat iedereen aan het wegvagen is

waaronder ik